Een stekelvarken
met lange witte pennen.
Gepaste afstand!

Hangen op zijn rug –
weven aan een nest voor straks.
Een geduld werkje!

Met zijn brede hoorns –
scheppen in het rulle zand –
‘n watoessirund.

Onder bladeren –
een gaviaal aan de kant –
zo onbeweeglijk.

De anoa loopt schuw voort –
telkens rond dezelfde boom –
wel in de schaduw.

Happen naar voedsel –
een lepelaar in het kroos –
in de middagzon.

Kleurrijk in de nok –
met imposante snavel.
Gewoon – een jaarvogel.

Trekkend aan veren –
een witte wolf verslindt kip.
Zo is zijn natuur.

De mandrilhandjes
op een kale rotswand –
wel koud in de herfst.

Op de bassinrand
stoeien de twee zeeleeuwen –
gaan op in hun spel.