In de winterkou –
achter de twee boomstammen –
kleine dauwdruppels.

De mist blijft hangen –
gevangen door de bomen –
in aller stilte.

Hoe lang staat hij er al –

meebuigend met de wind –

rillend van de kou?

Kaal zijn de bomen –

sneeuw plakt op alle stammen –

kleumen in de kou.

Nog een paar blaadjes –

takjes met een laagje sneeuw –

zo het is winter.

Gras tot het einder –

doorsneden door vier sparren –

eindelijk stilte.

Een zilverreiger

staat aan de waterkant –

in haar spiegelbeeld.

Een gehaakt netje?

gesponnen tussen takken –

de nacht van een spin.

Donker is het bos –

tussen bomen een grasland –

het zonnetje straalt.

Wuivende sprieten –

herfstzonnetje in de rug –

de tijd van hun leven.