Beuken weten het –

groen blad wordt geruisloos rood –

de winter breekt aan.

Een paar graspollen,

verzonken in herfstkleuren,

vangen de dauw op.

Kijk, een vliegenzwam

met een robijnrode hoed –

gevoed door de aarde.

Op de achterkant,

een vlindertje op het schors –

nee, een bruine zwam.

Tegen een graspol
staan bruine paddenstoelen –
broederlijk bijeen.

Fris mos in de herfst,
de sparren vol in het groen –
de boom kijkt stil toe.

In het dorre gras,
langs de kant van het zandpad –
liggen dauwparels.

O eekhoorntjesbrood,
staand tussen de dennennaalden –
glans van ochtenddauw.