Ramana Maharshi*:
“Het is net zo lachwekkend om te beweren: ‘Ik heb het Zelf gerealiseerd’ als : ‘Ik heb het Zelf niet gerealiseerd’. Zijn er twee ‘zelven’, waarbij het ene een object is dat gekend of gerealiseerd wordt door het andere? Het is in feite ieders eigen ervaring dat het Zelf Eén is: ‘Ik ben één Ik’.”

Hoewel ik mij vooraf verantwoordelijk voel, realiseer ik mij pas achteraf wat ik gedaan heb. Je doet bepaalde handelingen die je in grote lijnen vooraf bedenkt en die achteraf anders zijn gebeurd. Ik moest laatst een extra keukenkastje van IKEA plaatsen. De maten klopten; dus hoefden we alleen maar het kastje te plaatsen. Het paste echter niet en we moesten opnieuw meten en uiteindelijk wat tegeltjes wegkappen, toen paste het wel. Maar dat was van het begin al zo; we dachten echter dat we alle maten goed hadden opgenomen.
Zo ook is het ook met inzicht. Je denkt hoe spirituele oefeningen in de praktijk werken en dat jij dat kunt uitvoeren. Vreemd eigenlijk, omdat ieder wezen uit eenzelfde bron voortkomt. Eenzelfde bron die de een Goddelijk en de ander energie of licht noemt. Wat heeft het dan nog zin om spirituele oefeningen uit te voeren om te beseffen dat je een spiritueel wezen bent, wat je a priori al bent. Het louter waarnemen van het leven zonder iets te willen is al voldoende.

* uit: Ramana Upanishad, samengesteld en vertaald door P. Renard, uitg. Servire, 1999, ISBN 90 7668 101 5, pag.147.