Ik ben geïnteresseerd in de advaita vedanta en lees naast Indiase wijzen, zoals Ramana Maharshi en Nisargadatta ook westerse vedanta-leraren, bijvoorbeeld Alexander Smit, Jean Klein of Wolter Keers. Leraren die een persoonlijk inzicht hebben en daar in hun boeken verschillend over spreken. Dit liet ik onlangs vallen in een gesprek en toen kreeg ik te horen ‘ja, maar die zeggen allemaal hetzelfde’. Dit lijkt misschien zo, maar daarmee worden de nuances van de verschillende leraren van tafel geveegd. Daar werd ik door uit het veld geslagen en dit was de aanleiding om deze blog te schrijven.

‘Ja, maar ik hoorde laatst dat het niet waar is.’; ‘Ja, maar dat geneesmiddel werkt bij mij helemaal niet goed.’; ‘Ja, maar een elektrische auto is helemaal niet milieuvriendelijk.’ Dit zijn enkele voorbeelden van ‘Ja, maar ..’ die ik regelmatig in gesprekken hoor.
Sommigen vinden dat wat iemand zegt kleiner maakt door ‘maar’ te zeggen en zij zeggen dan ‘ja, en …’. Hiermee maken ze wat je zegt niet kleiner, maar voegen iets toe en maken het daarmee groter. Voor mij is dit eigenlijk hetzelfde als ‘ja, maar’ alleen wil je het mooier maken.
Ikzelf heb daar ook last van, zelfs met zo iets banaals als detectives. Als iemand zegt ik houd van Amerikaanse misdaad series, dan hoor ik mij al zeggen ‘ja, maar die zijn zo gewelddadig’. Of een vriend zegt dat Zweden zo’n mooi vakantieland is, dan zeg ik ‘ja, maar zo eentonig want alle naaldbossen en de duizenden meertjes lijken op elkaar’. Ons oordeel ligt zo snel op onze lippen en we lopen het gevaar in een twistgesprek terecht te komen van welles – nietes. We hebben nu eenmaal door onze eigenheid oordelen en meningen, die heel goed naast elkaar kunnen bestaan en een uitnodiging zijn om om verder te onderzoeken wat het leven is.

Wijn

Je kunt tegenwoordig wijn uit zo’n beetje de hele wereld krijgen en niet alleen uit de traditionele landen Spanje, Italië of Frankrijk.
Een Italiaanse wijn zegt met enige trots tegen de twee andere wijnen: ‘Het was een heerlijk wijnjaartje. Ik smaak lekker fruitig en soepel.’ De Spaanse wijn antwoordt opgetogen: ‘Hier was het ook een goed jaartje met veel zon. Ik heb een stevige en romige afdronk.’ Zegt de Franse wijn in alle rust: ‘Ik ben de meest geliefde wijn van de wereld en weet dat we allemaal uit de druif komen ongeacht de verschillende smaken. Voor mij is wijn louter wijn.’