Onkruid wieden

De parkeerplaats van zwarte kleine kiezelsteentjes zit na de winter vol met paardenbloemen, mos en andere klein onkruid. Alleen schoffelen helpt om al dit groen te verwijderen.
Dit schoffelen is een hels karwei, omdat het een oppervlak van ongeveer tweehonderd vierkante meter is. Het mos zit stevig vastgekleefd aan de kurkdroge grond bij het lage gebouw.
Beetje bij beetje lukt het me om de eerste meters los te schoffelen. Vervolgens moet het onkruid, de mosjes en paardenbloemen in een kruiwagen geschept worden. Met een bladhark hark ik het overbodige groen naar een kant. Jammer genoeg komen ook de zwarte kiezelsteentjes met het harken mee. Ik ontdek dat wanneer ik de bladhark lichtjes beweeg de zwaardere steentjes blijven liggen en het grovere onkruid bovenop de kiezelsteentjes komt te liggen en zo makkelijk opgepakt kan worden om in de kruiwagen te gooien.
De fijnere stukken groen blijven echter tussen de kiezelsteentjes liggen. Ik ga nog een keer de kiezelsteentjes aanharken en zie dat wanneer ik de bladhark niet naar mij toetrek maar zijwaarts beweeg dat het fijnere onkruid dan aan de tanden blijft zitten en er minder kiezelsteentjes met het harken mee komen.
Zo leer je op een middag harken dat niet weten hoe iets te doen geen belemmering hoeft te zijn om te beginnen. Door simpelweg te kijken wat er gebeurt verschijnt de oplossing vanzelf.

Zwaluwen

De zwaluwen zijn dit jaar laat teruggekeerd uit Afrika. Het is al mei, terwijl ze meestal in april terug zijn in Nederland. Het was mooi en zonnig weer in april, maar de insecten onderweg, met een bruin kleurtje, waren zo heerlijk. Ze moesten evengoed natuurlijk wel doorvliegen, want het paar- en broedseizoen stond voor de deur. Eerst moeten de nestjes worden gebouwd met eigen gemaakte bollen klei en dat is voor een paar zwaluwen behoorlijk doorwerken.

‘Zullen we niet hier blijven in het zonnetje’, zegt de ene zwaluw tegen de andere. ‘Nee, ‘zegt de andere zwaluw, ‘want ik heb wel zin in meerdere broedsels dit jaar.’ ‘O, mijn God, daarom vliegen we vanuit Afrika helemaal naar Nederland’, zegt de ene zwaluw. ‘Dat is mijn natuur, maar ook die van jou. Je bent jong en denkt dat alles anders moet. Maar je zult zien dat alles helemaal vanzelf gaat’, zegt de andere zwaluw.