Ik doe. Is dat wel zo?
Wie of wat is dan die ik? Wat doet  is ons lichaam.  Ook het  denken vindt plaats in het lichaam.
Wie doet wordt bepaald door de betekenis die we aan ik geven in de geest. Bijvoorbeeld  ‘Anneke schildert, is schilder’, ‘ Ma of pa doet het huishouden, is huisvrouw/man’  of ‘Jan loopt in zeven sloten  tegelijk, is een chaotisch persoon’. Zo zijn we voortdurend bezig in de geest om etiketten op mensen te plakken en daarmee ook een betekenis daar aan toe te kennen. Maar ja, het doen of handeling zelf is dat niet; wel de naam of etiket die we aan het doen geven.

Doen is een activiteit van het lichaam, dat altijd in een situatie is; of het nu slapen, lopen of appen is. Dan is de vraag kun jij die vingers wel aansturen die aan het appen zijn. Ik denk het niet, dat is net zo iets als bewust traplopen, waarbij je juist de kans loopt van de trap te vallen. Je vingers gaan zo vlug over het toetsenbordje van je telefoon dat je de vingers zelfs geen instructie kunt  geven; zeker niet de afzonderlijke spiertjes in die vingers. En toch gebeurt het allemaal. Als je het ziet dan weet je dat je niets doet en dat het toch allemaal plaats vindt.