Het lijkt zo makkelijk om de zon binnen te laten komen, want de zon schijnt altijd ook als hij achter de wolken zit.

Soms hebben wij blijde gedachten, soms zit er een waas over onze blijde gedachten en soms zie je de blijde gedachten niet meer. Eigenlijk maakt het niet uit of het blijde of droevige gedachten. Vaak wisselen die twee elkaar ook af.

Dit vindt allemaal plaats in onze gedachten en gebeurt na of voor de dingen feitelijk plaats vinden. Het is en heel subtiel spel in de geest, maar de gebeurtenissen zelf kennen geen vreugde of verdriet. Ook niet als je lacht of huilt, de gedachte daarover vindt daarna plaats.

Mijn relatie werd door mijn vriendin verbroken, dat was huilen want voor mij was vooral de harmonie verbroken. Dat huilen gebeurt overigens ook als ik naar een romantische film kijk waar twee geliefden elkaar uiteindelijk vinden. Het eerste wat ik dacht na het verbreken van de relatie was ‘Hoe moet ik nu alleen verder?’ Het feitelijke moment van de verbreking was deze gedachte of waren andere gelijksoortige gedachten er helemaal niet.
’s Avonds zat ik in mijn stoel met een fles wijn onder handbereik de hele tijd te huilen, tot ik plotseling spontaan doorhad dat ik en vooral medelijden met mezelf had. Ik kon toch ook zonder te huilen een glas wijn drinken en me verder geen gedachten op de hals halen over mijn verbroken relatie, waar ik toch verder niets aan kon doen, gewoon genieten van het in de stoel zitten met een glas wijn in mijn hand en het leven in mij weer laten toelachen en zien gebeuren, want alles was weer mogelijk en de moeite waard te onderzoeken.